HET ICF EN COACHING

Het ICF biedt de enige wereldwijd erkende, onafhankelijke coachaccreditatie. Ze wordt uitgereikt aan coaches die voldoen aan de vereisten van opleiding, ervaring en begrip van de coachcompetenties. Het is een investering in professionaliteit en meesterschap.

Welke erkenningen kan je halen bij het ICF?

Het ICF onderscheidt 3 niveaus in de competenties van een professionele coach. Die worden vooral gemeten via het aantal uren praktijkervaring en via de specifieke werkwijzen en attitudes die erbij horen.

1. Associate Certified Coach (ACC)
   Een beginnende coach met basiservaring in standaardcoaching. Minstens 100 uren praktijkervaring. Dit niveau haal je met het materiaal van de Essentials en genoeg vlieguren.
2. Professional Certified Coach (PCC)
   Een professionele coach met vlotte coaching skills, die ook zijn technieken en benadering aangepast aan de klant weet in te zetten. Minstens 500 uren praktijkervaring. Je kan het rechtstreeks aanvragen, je hoeft niet eerst ACC te halen – mits je de 500 uren ervaring hebt natuurlijk. Dit niveau van coaching haal je met het materiaal en de houdingen van de Integrale Coaching Essentials + Professional, en nog meer vlieguren.
3. Master Certified Coach (MCC)
   Een meester op coachvlak met een eigen methode die tot op diepere zijnslagen tot transformatie leidt. Minstens 2500 uren praktijkervaring. Dit niveau haal je na ettelijke coachopleidingen en jarenlange ervaring met coaching op meerdere vlakken. Je moet ook eerst je PCC halen voor je dit label kan aanvragen.

Is het de moeite om een ICF erkenning als coach te halen?

In de woorden van het ICF:

Los van deze ronkende uitleg, vragen veel coaches zich af (in stilte en luidop aan ons) wat de werkelijke waarde is van die ICF-erkenning is. Aangezien in Vlaanderen het ICF (nog) niet zo bekend is, wie maalt erom dat je een erkende ICF-Coach bent?

Wel, wij vinden het toch een belangrijke onderscheiding, zelfs al is het misschien vooral bekend onder coaches – en niet zozeer bij de mensen die op zoek zijn naar een coach. Om de volgende redenen:

• No more impostor syndrome. Veel coaches worstelen met het gevoel: ‘Ben ik wel echt een coach? Ben ik al goed genoeg?’ Dat straalt door in een schroom om over het beroep te praten, en om door te rekenen voor je diensten. Ons gaf het behalen ervan een groter gevoel van legitimiteit en professionaliteit, een versterking van ons commitment aan het beroep en ons gevoel van kwaliteit.
• De accreditatie geeft een professionele uitstraling. Zelfs al kennen mensen het ICF niet, het toont wel dat je een zekere kwaliteit hebt en dat je investeert in iets officieels. Mensen geloven in professionals met diploma’s en certificaten, want het toont dat ze je het meent met je beroep.
• Het is een marketingtool. Geef toe, het staat wel lekker op je folders en website het logo van het ICF erbij te kunnen zetten. Labels geven je meer uitstraling. Zelfs al weten mensen niet wat het ICF is of wat het inhoudt, het impliceert wel dat je kwaliteit biedt. Zoals webshops allerlei certificaten over de veiligheid van hun betalingsprovider tonen, een ISO 9001-norm voor kwaliteitsmanagement in een organisatie, de eretitel van een doctorandus.
• Je wordt er een betere coach van. Wij kunnen persoonlijk getuigen dat het proces van het behalen van de accreditatie je doet groeien als coach. De coachcompetenties doornemen en erover nadenken, gesprekken opnemen en laten evalueren… Je begint dieper na te denken over hoe je het als coach aanpakt. Vaak hebben we bepaalde manieren van werken geleerd in onze opleiding, en hier is nu een andere instantie die een ander licht werpt. Sommige van je werkwijzen worden erdoor in vraag gesteld, aangescherpt, bijgestuurd.
• Je draagt bij aan het versterken van het coachberoep. Het is al erg genoeg dat er zoveel coaches zijn en dat het onduidelijk is wat het nu eigenlijk inhoudt. Door lid te worden van het ICF (dat kan ook zonder een accreditatie) kom je bij een officieel orgaan dat duidelijk uitdraagt waar coaching precies voor staat. Je draagt ermee bij aan de professionalisering van het beroep en de kracht van de beroepsorganisatie. Hoe meer coaches zich aansluiten en laten erkennen, hoe universeler de impact van het ICF.

Wat moet je doen voor een individuele coachaccreditatie bij het ICF?

Er zijn 3 verschillende paden om je ICF-accreditatie te halen: het ACTP-pad, het ACSTH-pad en het Portfolio-pad. Het onderscheid ligt in de coachopleiding die je volgde. Is je opleiding erkend bij het ICF, zoals onze Integrale Coachopleiding, dan moet je minder doen. We beginnen bij de opleiding waarbij je het minste moet doen.

Het ACTP-pad

• Het vervolledigen van een ACTP-opleiding (zoals Integrale Coaching Essentials + Professional).
• Het verklaren van je aantal uren coachervaring. Bij ACC zijn dat er 100, waarvan minstens 75 betaald. Voor PCC vragen ze 500 uren, waarvan 440 betaald, met minstens 25 verschillende klanten. Bij ACC moeten minstens 25, bij PCC minstens 50 van die uren gebeurd zijn binnen de 24 maanden voor het indienen van je aanvraag. Die uren houd je dus bij in een logboek. Interessant detail: sinds GDPR moet je deze niet meer doorsturen om de privacy van je klanten te garanderen. Je verklaart dus op eer dat je die uren effectief hebt gedaan.
• Het afleggen van het Coach Knowledge Assessment. Dit is een multiple choice-examen met XX vragen over de toepassing van de ICF Kerncompetenties en Ethische Code. Als je onze gratis online opleiding ‘Ontdek de ICF Kerncompetenties’, dan weet je alles dat nodig is om hiervoor te slagen.

Het ACSTH-pad

• Het vervolledigen van een ACSTH-opleiding met minstens 60 lesuren (ACC) of 125 lesuren (PCC).
• Hetzelfde aantal uren coachervaring als bij ACTP.
• Coach Knowledge Assessment (CKA).
• 10 uren Mentor Coaching over minstens 2 maanden bij een PCC- of MCC-coach.
• Performance Evaluation. Voor ACC moet je 1 opgenomen coachgesprek doorsturen, voor PCC 2, inclusief transcript. Dit wordt doorgenomen door een onafhankelijke assessor, die je gesprek beoordeelt op het toepassen van de Kerncompetenties. Dit is in onze ervaring de lastigste stap. Je moet mensen vinden die een sessie met jou willen opnemen, je gesprek moet lang genoeg duren en helemaal goed lukken, dan moet je het laten uitschrijven (reken zeker €100 voor een gesprek van 30 minuten) en insturen. Mocht je gesprek niet voldoen, moet je heel het proces opnieuw doorlopen. Ter illustratie: Benjamin nam 9 gesprekken op vooraleer hij er 2 goede had voor zijn MCC-applicatie, Tom niet minder dan 13!

Het Portfolio-pad

• Minstens 125 uren coachopleiding die je uitgebreid moet documenteren. Je moet aantonen dat je een coachtraining hebt gevolgd die de ICF-definitie van coaching, Ethische Code en Kerncompetenties volgt. De opleiding moet ook ‘zodanig georganiseerd zijn zodat ze jouw groei als coach bevordert’. In de praktijk moet je voor elke lesdag een overzicht geven van wat er wanneer gegeven wordt, en op welke manier + welke Kerncompetentie er dan wordt getraind. Dit moet je van het opleidingscentrum krijgen. Als die het ICF niet kennen of het werk niet willen doen, heb je dus een probleem. Ook deze stap hebben wij doorlopen, voor het behalen van onze ACC- én MCC-accreditatie. Gelukkig hadden we steun van onze eigen coachopleider, maar dan nog was het veel werk dat we verschillende keren opnieuw hebben moeten doen.
• 10 uren Mentor Coaching.
• Hetzelfde aantal uren coachervaring als bij ACTP.
• Performance Evaluation.
• Coach Knowledge Assessment (CKA).